Heb je ooit van predatory journals of van rooftijdschriften gehoord? Als het antwoord op deze vraag ‘nee’ is, lees dan beslist verder!
Predatory journals zijn tijdschriften die het open access uitgeefmodel misbruiken om geld te verdienen. Voor de betaling van Article Processing Charges worden nauwelijks redactionele diensten, indexering en peer review verleend. Zij bedienen zich vaak van prestigieuze, bekend klinkende namen, agressieve marketingstrategieën en spam-mails. Mocht je in een predatory tijdschrift gepubliceerd hebben en dat later ontdekken, dan is het vaak erg moeilijk om je artikel teruggetrokken te krijgen. De grootste predatory publishers zijn OMICS (uit India, publiceert 700 rooftijdschriften) en WASET (uit Turkije, organiseert conferenties en publiceert verslagen).
Als je al een of meerdere publicaties op je naam hebt staan, dan zullen deze tijdschriften je misschien ook met regelmaat vragen om als editor van hun tijdschriften op te treden, om zo de geloofwaardigheid van deze titels te verhogen. Jouw naam wordt op deze manier verbonden aan die onbetrouwbare uitgever met een mogelijk negatief effect op jouw reputatie in de wetenschap.
Er is al veel geschreven over predatory journals. In bijna alle publicaties kun je informatie vinden over de valkuilen, hoe te handelen en hoe je kunt voorkomen dat je de verkeerde achtergrond van een tijdschrift over het hoofd ziet. Hieronder hebben we drie bronnen geselecteerd die een goed samenvattend beeld geven. Kijk ook naar de infographic Phony vs. legit die de materie treffend weergeeft en o.a. laat zien wanneer er alarmbellen moeten gaan rinkelen.
Ook de website Think.Check.Submit geeft een uitgebreide checklist om er achter te komen of je met een betrouwbaar tijdschrift te maken hebt.
Heb je twijfels over de betrouwbaarheid van een tijdschrift, informeer dan bij collega’s uit je vakgebied of neem contact op met Marijke van der Ploeg, contactpersoon van het Open Access Informatiepunt.
Roberts, J. (2016). Predatory Journals: think before you submit. Headache: The Journal of Head and Face Pain, 56, 618-621. https://doi.org/10.1111/head.12818
Hemmat Esfe, M., Wongwises, S., Asadi, A., & Akbari, M. (2015). Fake journals: Their features and some viable ways to distinguishing them. Science and Engineering Ethics, 21, 821-824. https://doi.org/10.1007/s11948-014-9595-z
Eaton, S. E. (2018). Avoiding Predatory Journals and Questionable Conferences: A Resource Guide. Calgary, Canada: University of Calgary. Retrieved from https://prism.ucalgary.ca/handle/1880/106227
————————
Have you ever heard of predatory journals? If the answer to this question is ‘no’, be sure to read on!
Predatory journals are journals that misuse the open access publishing model to make money. For the payment of Article Processing Charges, hardly any editorial services, indexing and peer review are provided. These journals often use prestigious, familiar-sounding names, aggressive marketing strategies and spam mails. If you have published in a predatory journal and later on you find out the journal is predatory, it is often very difficult to get your article withdrawn. The largest predatory publishers are OMICS (from India, publishes 700 journals) and WASET (from Turkey, organizes conferences and publishes reports).
If you have already published one or more articles, predatory journals may ask you to become the editor of their journal to increase their credibility. This means that your name will be linked to that unreliable publisher with a possible negative effect on your reputation in science.
The Think.Check.Submit website provides an extensive checklist to find out if you are dealing with a reliable journal.
A lot has already been written about predatory journals. Most of the articles discuss the pitfalls, how to act and how to avoid missing the questionable background of the journal. Below you find references to three articles that give a good summary. Also, look at this infographic Phony vs. legit that aptly depicts the subject.
If you have doubts about the reliability of a journal, ask your colleagues in your field or contact Marijke van der Ploeg, contact person of the Open Access Information Point.
0 Comments.